90 entrenamiento de montaña (16 Km con 500 metros de desnivel positivo)

El domingo, mientras no corren, él ha jugado entrenamiento de montaña. Como estoy de guardia, de hecho toda la semana, he tenido el primer monitor que había peligro y tomar los dos teléfonos móviles. También he tomado el cinturón con dos botellas de agua, porque sabía con seguridad que tendría sed. así pues, una vez bien preparado estilo comando, he podido correr.

La verdad es que mi primera intención era hacer algo más ligero. He ido en dirección a San Ramón, y cuando he visto ahí abajo he dicho: «Él, con dos bolas, la subida que hace mucho tiempo que no hago». Y hacia arriba ... Como en golpes, he podido subir sin parar, pero es cierto que he acabado más cansado. Una vez arriba, he recuperado un par de minutos mientras miraba el móvil de guardia, ya continuación he continuado bajando por el otro lado hasta el puente de madera.

Los 90 minutos que dices son de tiempo actual. Los tiempos he dejado de crecer y en algunos he hecho poca que he visto en tiempo real que he tomado de 100 minutos. El reloj tiene la opción auto-pausa, tiene estas cosas.

Al que anava… Després de creuar el pont de fusta he continuat pel camí fins arribar a la Creu de Querol. Suposo que una part de la cursa de les ermites devia passar per aquí ja que he vist fletxes al terra per tot el recorregut. Just en aquest punt les fletxes indicaven cap a Torrelles, però jo he seguit pel camí que porta a la torre de vigilància, que té una pujada que deu n’hi do… Quan he arribat a dalt (en algun tros he caminat), he begut aigua, he respirat, i m’han començat a caure gotes de pluja al damunt. He mirat al mòbil de guàrdia, però no semblava res greu. Per si de cas, m’he afanyat i he tornat cap a casa (de fet ja tocava). He desfet el camí fins a la creu, i allà he girat cap a la dreta que és un altre camí que porta a Sant Climent, tot de baixada (segons es miri, és clar!). A Sant Climent he vist una font i he begut aigua (ja no me’n quedava), i després he tirat per la riera fins arribar a Viladecans. Allà m’ha plogut una mica més i havia de vigilar amb les pedres que relliscaven. Després d’això ja cap a casa, estirar, dutxa, i a dinar. Un bon entrenament, però potser massa dur.

Un total de 16 Km, 501 m de desnivel positivo y un poco de dolor en la rodilla cuando cayó rápidamente. Aparte de esto, todo bien.

Pasamos el Garmin:

¡Salud y kilómetros!

Deja un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.